Ministerstwo Finansów kwestionuje wyrok WSA w sprawie janosikowego

W dniu 29 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił 4 decyzje Ministra Finansów określające wysokość zobowiązania Województwa Mazowieckiego z tytułu wpłat do budżetu państwa na część regionalną subwencji ogólnej (tzw. janosikowe) na 2013 r. za miesiące: wrzesień, październik, listopad i grudzień.

Sąd w ustnym uzasadnieniu wyjaśnił, że jest on związany wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 marca 2014 r., w którym Trybunał stwierdził niezgodność art. 31 i art. 25 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego z Konstytucją RP w zakresie, w jakim nie gwarantują województwom zachowania istotnej części dochodów własnych na realizacje zadań własnych. Ponadto, Sąd uchylając decyzje Ministra Finansów uwzględnił trudną sytuację finansową Województwa Mazowieckiego, przyznając jednocześnie, że takiej przesłanki nie przewiduje ustawa o dochodach JST.

W ocenie Sądu, uwzględniając sytuację Województwa Mazowieckiego oraz zakresowy charakter wyroku Trybunału Konstytucyjnego, wpłaty do budżetu państwa (na potrzeby tej sprawy) powinny wynosić 30% dochodów podatkowych pochodzących z tytułu udział we wpływach z CIT i PIT.

Sąd stwierdził ponadto, że konsekwencją uchylenia decyzji określających wysokość wpłat do budżetu państwa było uchylenie postanowień Ministra Finansów o zaliczaniu dokonanych wpłat przez Woj. Mazowieckie na należność główną i odsetki.

Zobacz również: Dwa projekty "janosikowego" w Sejmie

Zdaniem Ministerstwa Finansów, orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie odzwierciedlają wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 marca 2014 r. dotyczącego tzw. Janosikowego wpłacanego przez województwa , który stwierdził, że zakwestionowane przepisy przestaną obowiązywać po 18 miesiącach od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw, chyba że wcześniej zostaną uchylone lub zmienione przez ustawodawcę. „W tym okresie winny więc być stosowane przez wszystkich adresatów." Należy dodać, że w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego wyrażany jest pogląd, że w polskim systemie prawnym samo pozbawienie przepisu domniemania konstytucyjności nie jest wystarczającą przesłanką do odmowy jego zastosowania. Dopiero gdy przepis ten zostanie usunięty z systemu prawnego w następstwie wejścia w życie orzeczenia Trybunału o jego niekonstytucyjności lub w następstwie jego uchylenia bądź zmiany przez prawodawcę, organy państwowe, w tym sądy, będą zwolnione z obowiązku jego stosowania.