Współczynnik bez używanych nieruchomości
REKLAMA
REKLAMA
Skoro, jak wynika z ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, jednym z głównych zadań własnych gminy jest gospodarka nieruchomościami, to bez względu na to, czy te nieruchomości komunalne są wykorzystywane stricte przez gminę na jej potrzeby własne, czy są wynajmowane, czy wydzierżawiane – obrót ze sprzedaży tych środków trwałych nie powinien być uwzględniany do wyliczenia współczynnika sprzedaży (WS), tak jak mówi o tym art. 90 ust. 5 ustawy o VAT. Skoro w ustawie mówi się o środkach trwałych używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności – to również w tej definicji mieszczą się te środki trwałe, które były wynajmowane, wydzierżawiane, a następnie sprzedane.
REKLAMA
Zobacz również: Obowiązki samorządu związane z okresem zimowym
Rozpoznając sprawę, WSA w Gdańsku uznał, że stanowisko izby skarbowej, z którego wynika, że obrót, czyli sprzedaż środków trwałych, wcześniej wynajmowanych lub wydzierżawianych, ma być uwzględniona w WS, o którym mowa w art. 90 ust. 5 ustawy o VAT jest nieprawidłowe i w konsekwencji uchylił wydaną przez organ skarbowy interpretację w tej sprawie. Organ ten niesłusznie w sposób zawężający zinterpretował termin „używane”, którym posłużono się w art. 90 ust. 5 ustawy o VAT. Skoro w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o środkach trwałych używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności – nie musi ich używać na potrzeby działalności gospodarczej. W pojęciu „na potrzeby jego działalności” również mieszczą się te środki trwałe, które były wynajmowane, wydzierżawiane, a następnie sprzedane przez gminę.
sygn. akt I SA/Gd 1178/13
Polecamy serwis: Zarządzanie nieruchomościami
REKLAMA
REKLAMA