Na jakich zasadach samorząd terytorialny może dotować zadania sportowe

MIROSŁAW DRZEWIECKI

minister sportu i turystyki

Regionalne izby obrachunkowe zaczęły kwestionować zasadność udzielania przedmiotowych dotacji, a tym samym zasadność udzielania dotacji klubom sportowym jako podmiotom realizującym zadania z zakresu sportu kwalifikowanego.

Wydaje się, iż stanowisko regionalnych izb obrachunkowych podyktowane jest orzeczeniami wojewódzkich sadów administracyjnych zapadłymi w sprawach związanych z finansowaniem sportu kwalifikowanego. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 19 lipca 2006 r. (sygn. akt I SA/GI 927/06) art. 2 ust. 2 ustawy w sporcie kwalifikowanym nie może być samodzielną podstawą przyznania dotacji na rzecz klubów sportowych. Przepis ten ma charakter normy ogólnej i nie może być uznany za lex specialis stanowiący odrębną podstawę prawną przyznania dotacji na rzecz klubów sportowych i wyłączający zasady przyznawania dotacji przez jednostki samorządu terytorialnego, wynikające z ustawy o finansach publicznych i ustawy o samorządzie gminnym.

Uprawnienia jednostki samorządu terytorialnego w zakresie finansowego wspierania sportu kwalifikowanego zostały ograniczone do - wyraźnie wskazanej w art. 35 i art. 37 ustawy o sporcie kwalifikowanym - możliwości przyznawania stypendiów sportowych oraz nagród i wyróżnień zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe.

Zgodnie art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym jednostki samorządu terytorialnego mogą wspierać, w tym finansowo, rozwój sporu kwalifikowanego. Przepis ten ma charakter normy ogólnej i nie może być rozpatrywany w oderwaniu od innych ustaw odnoszących się do finansowego wspierania podmiotów przez jednostki samorządu terytorialnego, tj. ustawy o finansach publicznych, ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Nie można utożsamiać pojęcia - sport profesjonalny - z pojęciem - sport kwalifikowany. Natomiast sądy, rozpatrując sprawę, powoływały się w uzasadnieniach wyroków na wyrok NSA z 6 grudnia 2000 r. sygn. akt I SA/Gd 1977/99, który dotyczył wyłącznie sportu profesjonalnego (nie można zgodzić się z argumentacją, że realizacja zadań z zakresu kultury fizycznej ukierunkowana na sport profesjonalny jest zadaniem o charakterze użyteczności publicznej i w związku z tym należy do zadań własnych gminy. Tylko zadanie publiczne można zaliczyć do kategorii zadań o charakterze użyteczności publicznej, to znaczy takich, które w odniesieniu do gminy polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej).