Czy możliwe jest wsparcie środkami budżetu lotnisk budowanych przez samorządy

Tadeusz Jarmuziewicz

sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury

Jak wynika z art. 26 ust. 4 ustawy z 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz.U. z 2006 r. nr 100, poz. 696) istnieje możliwość dofinansowania obowiązku użyteczności publicznej ze środków specjalnych Urzędu Lotnictwa Cywilnego, o którym mowa w art. 183 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem - na wniosek jednostki samorządu terytorialnego, zawierający propozycję rekompensaty zarządzającego lotniskiem nadwyżki kosztów nad przychodami lub przyznania innych świadczeń, prezes urzędu może zawrzeć z zarządzającym lotniskiem umowę w zakresie wykonywania przez niego obowiązku użyteczności publicznej, zapewniającego funkcjonowanie lotniska o stosunkowo niedużym ruchu lotniczym, lecz ważnym dla miasta lub regionu, z zachowaniem określonych wymagań w zakresie regularności i ciągłości ruchu lotniczego na tym lotnisku. Artykuł 183 ust. 2 i 3 prawa lotniczego precyzują warunki uzyskania pomocy publicznej ze środków specjalnych urzędu.

Kwestia lokalizacji lotniska regionalnego należy do autonomicznych właściwości jednostek samorządu terytorialnego, a rola ministra infrastruktury realizowana poprzez działania prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogranicza się do stwierdzania zgodności projektów lotniskowych z polityką transportową państwa.

W ubiegłym roku Rada Ministrów zatwierdziła program rozwoju sieci lotnisk i lotniczych urządzeń naziemnych, w którym zawarte są kierunkowe zasady lokalizacji lotnisk regionalnych. Rolą rządu jest stwarzanie warunków umożliwiających sprawne zakładanie lotnisk. To zadanie realizowane jest głównie poprzez inicjatywę legislacyjną, której celem jest zapewnienie efektywnego procesu projektowego i inwestycyjnego.

Z tytułu nadzoru ministra infrastruktury nad państwowym organem zarządzania przestrzenią powietrzną czynione są działania na rzecz tworzenia procedur podejścia do lotnisk i lądowania opartych na systemach RNAV i GNSS, przy czym dominujący ciężar finansowania zarówno procedur, jak i instalacji tych systemów brać będzie na siebie Polska Agencja Żeglugi Powietrznej. Zamierzeniem tych działań jest uchronienie zakładających i zarządzających lotniskami regionalnymi, zwłaszcza w początkowym etapie ich istnienie, kiedy wydatki inwestycyjne i eksploatacyjne przewyższają przychody z bieżącej działalności przy dopiero powstającym rynku przewozów lotniczych. Należy podkreślić, że założone lotnisko bez odpowiednich i nowoczesnych systemów umożliwiających podejście i lądowanie w prawie wszystkich warunkach meteorologicznych jest lotniskiem nieużytecznym z punktu widzenia potencjalnych przewoźników lotniczych. A zatem systemy i procedury podejść i lądowania są elementem krytycznym wszelkich lotnisk mających spełniać funkcje lotnisk regionalnych. Istniejące obecnie systemy instrumentalne ILS są drogie zarówno przy instalacji, jak i w trakcie bieżącej eksploatacji. Wprowadzenie nowoczesnych systemów podejść i lądowań opartych na RNAV i GNSS w znaczący sposób odciąży finansowo zarządzających lotniskami regionalnymi, które są lotniskami niedochodowymi w pierwszej fazie eksploatacji (na podstawie odpowiedzi na interpelację nr 2847).

ZK

Podstawa prawna

• Art. 26 ust. 4 i 183 ustawy z 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz.U. z 2006 r. nr 100, poz. 696).

Chcesz dowiedzieć się więcej, sięgnij po naszą publikację

VAT w e-commerce od 1 lipca 2021 r.

Tylko teraz

39,90 zł

Przejdź do sklepu