Przesłanki wyłączające odpowiedzialność z tytułu naruszenia dyscypliny finansów publicznych

Czytaj także: Odpowiedzialność kierownika jednostki za naruszenie dyscypliny finansów publicznych>>

2. Nie dochodzi się odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych w przypadku działania lub zaniechania podjętego wyłącznie w celu ograniczenia skutków zdarzenia losowego.

Definicja legalna zdarzenia losowego zawarta w ustawie DFP wskazuje, że może nim być tylko takie zdarzenie, które:

-  wywołane jest przez czynniki zewnętrzne,

-   którego nie można było przewidzieć,

-   w szczególności zagraża bezpośrednio życiu lub zdrowiu ludzi lub grozi ono powstaniem szkody niewspółmiernie większej niż naruszenie DFP,

Powyższe przesłanki powinny wystąpić łącznie, a więc wystąpienie jakiejkolwiek ze wskazanych powyżej - to zdecydowanie za mało, aby mówić o istnieniu zdarzenia losowego.

Widzimy zatem, że możliwość powoływania się na przesłankę wynikającą z punktu 2 jest istotnie ograniczone. Poza tym warto pamiętać, aby w razie zaistnienia zdarzenia losowego sporządzić dokumentację, która w razie kontroli posłuży jako dowód usprawiedliwiający fakt naruszenia DFP.

3.    Nie dochodzi się odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, którego stopień szkodliwości dla finansów publicznych jest znikomy.

W trzeciej przesłance wyłączającej odpowiedzialność za naruszenie DFP uwagę przykuwa nieostrość pojęcia „znikomy”.

W związku z czym ustawodawca precyzuje, że przy ocenie stopnia szkodliwości naruszenia DFP dla finansów publicznych uwzględnia się:

1.    Wagę naruszonych obowiązków.

2.    Sposób i okoliczności naruszenia obowiązków.

3.    Skutki naruszenia w szczególności:

•    wysokość uszczuplonych środków publicznych;

•    kwotę środków publicznych niewpłaconych lub niezwróconych na właściwy rachunek budżetu państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innej jednostki sektora finansów publicznych;

•    kwotę środków publicznych wydatkowanych bez upoważnienia lub z jego przekroczeniem albo niezgodnie z przeznaczeniem;

•    wysokość zobowiązań zaciągniętych bez upoważnienia lub z jego przekroczeniem;

•    kwotę odsetek, kar i opłat zapłaconych wskutek zwłoki w opłaceniu należności.

Jak wynika z powyższego znikomość w każdym przypadku może być definiowana w zupełnie odmienny sposób uzależniony od określonych czynników.

Czytaj także: Zaniechanie przeprowadzenia audytu wewnętrznego i odpowiedzialność z tego tytułu>>