Postępowanie eksmisyjne z lokalu będącego własnością gminy

Podstawa prawna do żądania eksmisji

Obie strony zawierające umowę najmu lokalu mieszkalnego zobowiązane są przede wszystkim do respektowania postanowień umownych. Zarówno więc gmina jak i lokator mają zasadniczo równą wobec prawa pozycję. Do stosunku najmu odnoszą się jednak nie tylko unormowania umowne, ale również przepisy kodeksu cywilnego regulujące ten typ umowy.

Istotne znaczenie w postępowaniu eksmisyjnym może mieć również art. 222 kodeksu cywilnego dotyczący ochrony własności i uprawniający do żądania wydania lokalu. Nie zawsze istnieje konieczność udowadniania, że jest się właścicielem lokalu. Z przepisu art. 675 k.c. wynika bowiem, że po zakończeniu najmu najemca obowiązany jest rzecz zwrócić w stanie nie pogorszonym.

Wypowiedzenie umowy najmu lokalu

Wszczęcie postępowania eksmisyjnego może zapoczątkować niewywiązywanie się lokatora z zawartej przez niego umowy. Przyczyny wypowiedzenia umowy najmu zawarte są w art. 11. ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego. Należą do nich m.in.:

-   używanie lokalu pomimo pisemnego upomnienia w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z jego przeznaczeniem,

-   zaniedbywanie obowiązków, dopuszczając do powstania szkód,

-   niszczenie urządzeń przeznaczonych do wspólnego korzystania przez mieszkańców,

-   wykraczanie w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali.

Przyczyną, która umożliwia wypowiedzenie lokatorowi umowy najmu może być również:

-   pozostawanie przez niego w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu,

-   wynajęcie, podnajęcie albo oddanie do bezpłatnego używania lokalu lub jego części bez wymaganej pisemnej zgody właściciela,

-   używanie lokalu, który wymaga opróżnienia w związku z koniecznością rozbiórki lub remontu budynku z zastrzeżeniem ust. 9 art. 11 ww. ustawy.

Warto w tym miejscu zauważyć, że za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim pełnoletnie osoby (art. 6811 k.c.), co w sytuacji istniejącego zadłużenia ułatwia dojście do zawarcia ugody, przez co trudna do przeprowadzenia eksmisja okazać się może niepotrzebna.

Podstawą do wszczęcia eksmisji może być również sytuacja, w której osoba nie posiadała do lokalu mieszkalnego tytułu prawnego i samowolnie dokonała jego zajęcia.