Wymagania wobec pracowników samorządowych

Do wymogów wskazanych przez ustawodawcę, wspólnych dla wszystkich pracowników samorządowych bez względu na podstawę prawną ich zatrudnienia ustawodawca zaliczył posiadanie:
1) obywatelstwa polskiego,
2) pełnej zdolności do czynności prawnych,
3) odpowiednich kwalifikacji zawodowych.

Pracownikiem samorządowym może być zatem osoba, która:

1) jest obywatelem polskim, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 2 i 3

Względny warunek posiadania obywatelstwa polskiego jest pierwszą z wymienionych przez ustawodawcę przesłanek koniecznych do spełnienia przez osobę ubiegającą się o zatrudnienie w charakterze pracownika samorządowego.

Ustawodawca dopuszcza jednak możliwość zatrudnienia osoby nieposiadającej obywatelstwa polskiego. Zgodnie z art. 11 ust. 2 i 3 kierownik jednostki prowadzącej nabór na stanowisko pracownika samorządowego, upowszechniając informacje o wolnych stanowiskach urzędniczych, w tym kierowniczych stanowiskach urzędniczych, wskazuje stanowiska, o które poza obywatelami polskimi mogą ubiegać się:
• obywatele Unii Europejskiej oraz
• obywatele innych państw,
którym na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa wspólnotowego przysługuje prawo do podjęcia zatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Osoba nieposiadająca obywatelstwa polskiego może zostać zatrudniona na stanowisku, na którym wykonywana praca nie polega na bezpośrednim lub pośrednim udziale w wykonywaniu władzy publicznej i funkcji mających na celu ochronę generalnych interesów państwa, tylko jeżeli posiada znajomość języka polskiego potwierdzoną dokumentem określonym w przepisach o służbie cywilnej.

2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych

Kolejnym wymogiem wobec pracowników samorządowych jest dysponowanie przez kandydata ubiegającego się o zatrudnienie pełną zdolnością do czynności prawnych oraz korzystaniem z pełni praw publicznych.

Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletniości. Jednocześnie nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat 13 oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.

Natomiast skutkiem braku zdolności do czynności prawnej jest nieważność czynności prawnej dokonanej przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych. Wyjątek stanowi zawieranie umów należących do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, chyba że pociągają za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności prawnych.