Decyzja środowiskowa - zmiany w procedurze
Główne zmiany, jakie stosownie do treści projektu, mają zostać wprowadzone, dotyczą:
1. postanowienia o braku obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko;
2. statusu strony postępowania;
3. przepisów regulujących sytuację śmierci stron postępowania, innych niż inwestor, lub wszczęcia postępowania przy braku ustalonego kręgu stron postępowania z uwagi na nieaktualność danych w dokumentach na podstawie których organ te strony ustala;
4. zawiadomienia stron o toczącym się postępowaniu;
5. załączników, które inwestorzy zobowiązani są załączać do wniosków o wydanie decyzji środowiskowej.
Brak postanowienia
Projekt przewiduje całkowitą likwidację postanowienia o braku obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.
Aktualnie, gdy organ nie stwierdzi przedmiotowego obowiązku, rozstrzygnięcie w tym zakresie zapada w formie postanowienia (art. 63 ust. 2 zmienianej ustawy). W praktyce (ze względu na analogiczne wymagania co do zawartości uzasadnienia tegoż postanowienia i uzasadnienia decyzji środowiskowej), treść uzasadnienia - likwidowanego- postanowienia, jest powtarzana w decyzji środowiskowej. W ocenie projektodawców „Dublowanie czynności urzędowych i treści obu rozstrzygnięć nie jest konieczne, wobec czego niniejszy projekt eliminuje z procedury postanowienie o braku konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko”[1]. W efekcie, po nowelizacji, gdy organ uzna, że brak jest obowiązku przeprowadzenia komentowanej oceny oddziaływania, od razu wyda właściwą decyzję środowiskową.
Status strony postępowania
Zmianie ulec mają również przepisy dotyczące kryterium ustalania stron postępowania środowiskowego.
W tym zakresie projektodawcy proponują przyjęcie, jako podstawowego kryterium ustalania obszaru oddziaływania planowej inwestycji (następczo, stron postępowania) - działek znajdujących się w odległości nie większej niż 100 m od granic terenu, na którym planuje się realizację inwestycji (dotychczas: działki przylegające bezpośrednio do działek, na których ma być realizowane przedsięwzięcie). Pozostałe (dwa) kryteria, nie zostały zmienione. Literalna wykładnia obowiązującego przepisu, jak podnoszą autorzy projektu, prowadzi do sytuacji, w których status strony przysługuje wszystkim podmiotom posiadającym prawo rzeczowe do nieruchomości położonych w znacznej odległości (nawet kilku kilometrów) od terenu planowanej inwestycji (pomimo, że w sprawie nie zachodzą pozostałe przesłanki do uznania takiej osoby za stronę postępowania). Przykładowo: „gdy inwestycja realizowana jest na rozległej działce, która wynosi kilka lub więcej kilometrów, to mimo, iż przedsięwzięcie jest realizowane na jej fragmencie, liczba stron postępowania w sprawie decyzji środowiskowej w rozumieniu art. 74 ust. 3a pkt 1 ustawy ooś jest znaczna, bowiem odnosi się do wszystkich sąsiednich działek bez względu na usytuowanie planowanego przedsięwzięcia. Pomimo zatem, że wiele z tak ustanowionych stron nie posiadałoby tego statusu na podstawie art. 28 Kpa to omawiany przepis szczególny, w sposób nieuzasadniony ten status ustanawia, co również powoduje zwiększenie kosztów postępowania po stronie inwestora z uwagi na wymóg załączania wypisów z ewidencji gruntów i kopii map ewidencyjnych”[2].
Sposób ustalania stron postępowania
Proponuje się ponadto, wprowadzenie szeregu przepisów, mających na celu usprawnienie (od technicznej strony), procedury ustalania stron postępowania.
Podstawowym dokumentem wyznaczającym owe strony (podmioty, którym przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania), jest treść wypisu z rejestru gruntów. W ocenie projektodawców, kwestia ta wzbudza wiele wątpliwości ze względu na częstą nieaktualność -z uwagi na długotrwałość tego rodzaju postępowań- owych wypisów. Ponadto aktualnie, stosownie do art. 97 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego, w przypadku śmierci strony, organ prowadzący postępowanie, zobowiązany jest do zawieszenia tegoż.
Efektem dostrzeżenia przedmiotowych problemów jest wprowadzenie domniemania aktualności wskazywanych wypisów i fikcji doręczenia. Zgodnie z projektem, gdy w dniu wszczęcia postępowania, dane z rejestrów właściwych dla ustalenia stron tego postępowania, nie zawierają aktualnych danych umożliwiających ich ustalenie, lub w przypadku gdy dane te stały się nieaktualne na skutek śmierci jednej ze stron tego postępowania, nie stosuje się art. 97 § 1 pkt 1 i 4 kodeksu postępowania administracyjnego. Jak wskazuje się w projekcie „Procedura ustalenia kręgu spadkobierców po zmarłej stronie postępowania jest co do zasady długotrwała. Stwierdzenie nabycia spadku oraz poświadczenie dziedziczenia, jako druga dopuszczalna przez prawo forma ustalenia spadkobiercy, co do zasady nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od dnia śmierci strony. Ponadto organ prowadzący postępowanie w sprawie dśu nie ma legitymacji prawnej do wystąpienia o stwierdzenie przez sąd nabycia spadku i w ten sposób ustalenia kręgu spadkobierców po zmarłym. Projektowane przepisy wprowadzają domniemanie prawdziwości danych z rejestrów właściwych do ustalenia stron postępowania. Proponowane zmiany mają na celu zapobieżenie konieczności zawieszenia postępowania w sprawie dśu w sytuacji śmierci stron postępowania, lub nieaktualnych danych w momencie wszczęcia postępowania w sprawie dśu”[3].
Nowelizacji określa również, sposób postępowania w przypadku nieuregulowanego stanu prawnego nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania (w tym sytuacji gdy właściciel nie żyje). Stan ten nie będzie, w myśl znowelizowanych przepisów, stanowić przeszkody do wszczęcia, prowadzenia postępowania i wydania decyzji środowiskowej.
Dodatkowo, proponuje się wprowadzenie zasad postępowania w przypadku przeniesienia na inny podmiot, praw rzeczowych do nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania, w trakcie prowadzonego postępowania. W tymże przypadku projekt nakłada, na podmioty pomiędzy którymi nastąpiło przeniesienie praw, obowiązek poinformowania o tymże, organu prowadzącego postępowanie. Niedokonanie powyższego będzie stanowiło przeszkodę procesową do wznowienia postępowania przez podmiot, który nie brał w nim udziału[4].
Zawiadomienie o toczącym się postępowaniu
Projekt modyfikuje również zasady korzystania z art. 49 kodeksu postępowania administracyjnego (zawiadamianie stron o toczącym się postępowaniu w formie publicznego obwieszczenia).
Obecnie, wskazana norma znajduje zastosowanie gdy liczba stron przekracza 20. Po nowelizacji, organ prowadzący postępowanie środowiskowe, będzie korzystał z przedmiotowej możliwości, gdy ta przekroczy 10. Zgodnie z założeniem „Zmniejszenie liczby stron postępowania do 10 w omawianej sytuacji podyktowane jest koniecznością odformalizowania wymogów dla organów wydających dśu, co ma skrócić czas prowadzonego postępowania”[5]
Ponadto, jeśli liczba stron komentowanego postępowania przekroczy 10, nie będzie wymagane dołączenia do wniosku o wydanie decyzji środowiskowej, wypisów z rejestru gruntów wszystkich działek przylegających do działki, na której realizowana ma być inwestycja.
Nowelizacji wprowadza także liczne zmiany w zakresie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko.
Z projektem można zapoznać się na stronie Rządowego Centrum Legislacji: https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12321402/12578825/12578826/dokument386831.pdf
[1] uzasadnienie do projektu ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw, https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12321402/12578825/12578826/dokument386832.pdf;
[2] tamże;
[3] tamże;
[4] tamże;
[5] tamże.
Marta Klimek
aplikant radcowski w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem prawa ochrony środowiska
Dr Krystian Ziemski & Partners Kancelaria Prawna spółka komandytowa w Poznaniu
www.ziemski.com.pl
Artykuł pochodzi z Portalu: www.prawodlasamorzadu.pl
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze