Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny jest odpadem ( cz.4)

Obowiązujące w Polsce przepisy prawne stwarzają możliwości prawidłowego postępowania z odpadami takimi jak zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny. Po sześciu  latach od wprowadzenia systemu można stwierdzić wiele nieprawidłowości i niedociągnięć w jego funkcjonowaniu. Analizowanie funkcjonowania systemu musi być przeprowadzane na tle całego ciągu postępowania z odpadami (ZSEE). Taka analiza pozwoli stwierdzić czy wprowadzony na rynek sprzęt:

•    ma zebrane środki na unieszkodliwianie go gdy stanie się odpadem,

•    ma stworzone systemy zbiórki,

•    trafia jako niebezpieczny odpad do zakładów, które mają prawo go przetwarzać,

•    ma stworzone systemy recyklingu powstających w drodze przetwarzania odpadów/ surowców,

•    ma programy informacyjno – edukacyjne dla społeczności lokalnych.

Stworzony w Polsce na bazie prawa unijnego system ma dobre i złe strony.

Czytaj także: Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny jest odpadem ( cz.1)>>

Dobre strony systemu:

•    struktura systemu obejmująca podmioty zajmujące się: wprowadzaniem/dystrybucją, zbieraniem, przetwarzaniem/odzyskiem, recyklingiem, organizacją w/w zadań i finansowaniem,

•    rejestracja wszystkich podmiotów uczestniczących w systemie, co teoretycznie gwarantuje prawidłowość działania systemu i wyklucza szkodliwe przemieszczanie się odpadów niebezpiecznych (ZSEE) poza systemem,

•    sprawozdania wykonywane przez wszystkich uczestników systemu na ustawowo obowiązujących formularzach,

•    kontrole wykonywanych zadań i dokumentacji przeprowadzane co najmniej raz w roku przez Wojewódzkie Inspekcje Ochrony Środowiska oraz możliwość przeprowadzania audytów przez organizacje odzysku,

•    współpraca tylko między podmiotami zarejestrowanymi w systemie,

•    decyzje administracyjne dotyczące zakresu działalności, stosowanych technik i urządzeń, zdolności przetwórczych – każdy podmiot uczestniczący w systemie musi mieć aktualną decyzję.

Czytaj także: Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny jest odpadem ( cz.2)>>

Słabości systemu:

•    mało czytelny rozkład i przepływ środków,

•    brak weryfikacji podmiotów wprowadzających, które są początkiem finansowania systemu,

•    zbyt duża dowolność zawierania umów przez organizacje odzysku z podmiotami zbierającymi i przetwarzającymi zużyty sprzęt – powoduje to wyraźne psucie systemu i groźbę upadku wielu zakładów zarejestrowanych w systemie,