Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny jest odpadem ( cz.3)

Są to podmioty:

•    gospodarujące odpadami

•    finansujące system

•    wspierające organizacyjnie system

•    kontrolujące prawidłowość działania systemu

Podmioty zajmujące się gospodarką odpadami wykonują zadania związane ze zbieraniem, transportem, przetwarzaniem sprzętu. Zbierający sprzęt muszą współpracować z podmiotami zajmującymi się przetwarzaniem. Współpraca ta opiera się na podpisaniu odpowiednich umów a następnie wystawianiu kart przekazania odpadów. Dla sprawnego działania często jeden podmiot gospodarczy wykonuje zarówno zbieranie i transport ale i przetwarzanie.

Ostatnim ogniwem w gospodarowaniu odpadami są podmioty zajmujące się recyklingiem. Niewielka jest ich ilość. Często są wysoko wyspecjalizowane, stosują prototypowe urządzenia i technologie. Recyklerzy mają obowiązek wystawiania zaświadczeń o odpadach poddanych recyklingowi.

Każdy podmiot uczestniczący w systemie musi uzyskać decyzję administracyjną zezwalającą na: zbieranie, transport, przetwarzanie lub recykling. Działalność ta musi być zarejestrowana w Głównej Inspekcji Ochrony Środowiska. Przekazywanie odpadów i wystawianie dokumentów może odbywać się tylko między podmiotami posiadającymi decyzje i zarejestrowanymi. Tylko takie podmioty mogą ubiegać się o środki finansowe, poprzez zawieranie umów z podmiotami finansującymi system.

Podmiotami finansującymi system są wprowadzający na rynek sprzęt i Organizacje Odzysku jako dystrybutorzy środków.    

Parlament Europejski wydał Dyrektywę 2002/96/WE dotyczącą zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Artykuł 8 Dyrektywy wprowadził konieczność finansowania kosztów zarządzania ZSEE przez producentów.

Według przepisów Dyrektywy, na producentach spoczywa obowiązek finansowania zbierania, przetwarzania, odzysku oraz przyjaznego dla środowiska usuwania ZSEE, pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych, składanych w specjalnie ustawionych w tym celu punktach zbiórki.

Kolejna Dyrektywa 2003/108/WE zobligowała producentów do pełnego finansowania kosztów zarządzania ZSEE pochodzącego z innych źródeł niż gospodarstwa domowe.   

Zgodnie z Dyrektywami koszty uczestnictwa w systemie producenci ponoszą proporcjonalnie do ich udziału w rynku dla danego typu urządzenia.

Wytyczne tych Dyrektyw zostały w całości przystosowane przez polskie prawo w postaci Ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.

Podstawą finansowania całego sytemu jest wyodrębniona kwota, będąca częścią ceny, każdego nowego produktu, wprowadzanego do obrotu. Nosi on nazwę KGO – kosztu gospodarowania odpadami. Opłaty te wynoszą od kilku groszy do kilkudziesięciu złotych.