Dodatki mieszkaniowe. Powierzchnia użytkowa

Powierzchnia użytkowa warunkiem przyznania dodatku

Dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż:
1) 30% albo
2) 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%.

Uwaga!
Przekroczenie normatywnej powierzchni o wskazany procent skutkuje niemożnością przyznania dodatku, bez względu na to, czy powierzchnia ta przekroczona jest o kilka metrów, czy też o kilka centymetrów

Przez powierzchnię użytkową należy przy tym rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów, loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału.

Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny (dom jednorodzinny) w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać:
1) 35 m2 - dla 1 osoby,
2) 40 m2 - dla 2 osób,
3) 45 m2 - dla 3 osób,
4) 55 m2 - dla 4 osób,
5) 65 m2 - dla 5 osób,
6) 70 m2 - dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m2.

Zobacz również: Dodatki mieszkaniowe. Komu przysługują i na jakich zasadach?

Powierzchnia użytkowa przy najmie lub podnajmie

Szczegółowe zasady obliczania powierzchni użytkowej w wypadku najmu albo podnajmu części lokalu mieszkalnego zostały określone w art. 5 ust. 2 DodMieszkU. Za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego lub jego części, zajmowanego przez gospodarstwo domowe najemcy albo podnajemcy, uważa się powierzchnię zajmowanych pokoi wynikającą z umowy najmu lub podnajmu oraz część powierzchni kuchni, łazienki, korytarzy i innych pomieszczeń wspólnych znajdujących się w tym lokalu, odpowiadającą stosunkowi liczby członków gospodarstwa domowego najemcy albo podnajemcy do liczby osób zajmujących cały lokal. Za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego zamieszkiwaną przez wynajmującego uważa się powierzchnię pokoi zajmowanych przez gospodarstwo domowe wynajmującego oraz część pomieszczeń powierzchni kuchni, łazienki, korytarzy i innych pomieszczeń wspólnych znajdujących się w tym lokalu, odpowiadającą stosunkowi liczby członków gospodarstwa domowego wynajmującego do liczby osób zajmujących cały lokal.