Egzekucja dochodów poza granicami państwa

Na gruncie uprawnień nadanych wierzycielowi i organowi egzekucyjnemu przez ustawę z 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (dalej: ustawa o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków), należy wskazać m.in. na możliwość wystąpienia z wnioskiem o podjęcie środków zabezpieczających należności pieniężne w sytuacji, gdy ich istnienie lub wysokość nie zostały ustalone, ale postępowanie w sprawie wszczęcia i prowadzenia egzekucji administracyjnej jest w toku i już na tym etapie odrębne przepisy umożliwiają dokonanie zabezpieczenia. W trakcie wykonywania takich wniosków o udzielenie wzajemnej pomocy urzędnik z państwa „wnioskującego” może być obecny przy czynnościach związanych z realizacją zgłoszonego wniosku, w tym może być np. obecny przy przesłuchaniu stron i uczestników postępowania lub przy wykonywaniu konkretnych czynności egzekucyjnych czy też zabezpieczających.

Najbardziej aktualna na rynku książka dotycząca klasyfikacji budżetowej

Ustawa o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków zawiera regulacje w zakresie możliwości wykorzystania nowych uprawnień przez polskie organy egzekucyjne czy też przez polskich wierzycieli. Nakłada na nich również obowiązki związane z odpowiedzią na wnioski z innych krajów UE. W ich realizacji uczestniczy także centralne biuro łącznikowe. To właśnie do niego wpływają wnioski składane przez państwa członkowskie w przedmiocie udzielenia wszelkich informacji niezbędnych do powiadomienia, dochodzenia lub zabezpieczenia należności pieniężnych. W dalszej kolejności takie wnioski są przekazywane do organów egzekucyjnych (naczelników urzędów skarbowych), którzy są właściwi ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podmiotu, którego dotyczy złożony wniosek. Trzeba przy tym pamiętać, że ich rozpatrzenie może nastąpić poprzez odmowę udzielenia informacji:

● których nie można uzyskać do celów egzekucji lub zabezpieczenia tego rodzaju należności pieniężnych powstałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

● objętych tajemnicą zawodową, handlową lub przemysłową,

● których ujawnienie mogłoby prowadzić do zagrożenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej lub byłoby sprzeczne z jej podstawowymi zasadami porządku prawnego.

Wniosek o powiadomienie państwa członkowskiego

Wśród wniosków o wzajemnej pomocy na pierwszym miejscu warto wskazać wniosek o powiadomienie państwa członkowskiego. Jest on realizowany przez naczelnika urzędu skarbowego, który oprócz jednolitego formularza służącego do powiadamiania doręcza jego adresatowi dokumenty związane z należnościami, których dotyczy powiadomienie. Ma on również obowiązek informowania państwa członkowskiego o wszelkich czynnościach podejmowanych w związku z realizacją wniosku.