Zastępstwo prawne starostwa

Odpowiadając na pytanie Czytelnika, należy zacząć od omówienia regulacji prawnych dotyczących opłat z tytułu zastępstwa prawnego. Ponieważ Czytelnik nie określił, czy umowa została zawarta z kancelarią adwokacką czy też radcy prawnego, wskażmy obie możliwości. Przedmiotowa problematyka unormowana jest w:

● ustawie z 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze,

● ustawie z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych,

● rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu,

● rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Regulacje dotyczące zarówno adwokatów, jak i radców prawnych są podobne. Podstawową zasadą określoną w obu ustawach jest fakt, że opłaty za czynności adwokata i radcy prawnego (odpowiednio art. 16 ust. 1 Prawa o adwokaturze oraz art. 22⁵ ust. 1 ustawy o radcach prawnych) ustala umowa z klientem, natomiast sąd zasądza opłaty z tytułu zastępstwa prawnego, kierując się regulacjami wskazanymi w rozporządzeniach wydanych przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie delegacji obu ustaw. Zasądzając opłatę za czynności adwokata lub radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata lub radcy prawnego w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Podstawę zasądzenia opłaty stanowią stawki minimalne określone w wcześniej wymienionych rozporządzeniach.

Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy. W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata lub radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty te sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

Przy ustalaniu w umowie opłaty bierze się pod uwagę:

● rodzaj i stopień zawiłości sprawy,

● wymagany nakład pracy adwokata lub radcy prawnego.

Czytaj także: Kto reprezentuje gminne osoby prawne w postępowaniu przed sądem cywilnym>>

W przypadkach szczególnie uzasadnionych, gdy przemawia za tym sytuacja majątkowa lub rodzinna klienta albo rodzaj sprawy, adwokat lub radca prawny może ustalić stawkę opłaty niższą niż stawka minimalna albo zrezygnować z opłaty w całości. Sąd może wówczas zasądzić koszty zastępstwa w wysokości ustalonej przez adwokata lub radcę prawnego. Wysokość stawki minimalnej zależy od wartości przedmiotu sprawy lub jej rodzaju, a w postępowaniu egzekucyjnym – od wartości egzekwowanego roszczenia. W razie zmiany w toku postępowania wartości stanowiącej podstawę obliczenia opłat bierze się pod uwagę wartość zmienioną, poczynając od następnej instancji. Wysokość stawek minimalnych w sprawach nieokreślonych w przywołanych rozporządzeniach z 28 września 2002 r. ustala się, przyjmując za podstawę stawkę w sprawach o najbardziej zbliżonym rodzaju.