Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obowiązujący na danym terenie wyraża politykę przestrzenną gminy. Co do zasady plan miejscowy tworzony jest dla określonego obszaru.

Postanowienia planu miejscowego są wiążące zarówno dla organów i instytucji publicznych, jak i obywateli. Dopuszcza się więc traktowanie poszczególnych ustaleń planu jako normy prawne, będące podstawą do wydawania decyzji administracyjnych w procesie budowlanym. W praktyce nie wszystkie gminy takie plany posiadają, nie posiadają ich także w wielu miejscach kraju dzielnice dużych miast. W takich sytuacjach podstawą decyzji administracyjnych są polityki przyjęte przez poszczególne jednostki organizacyjne samorządu i charakteryzuje je wobec tego często duża dowolność.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego powinien zawierając w szczególności:

1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania – jest to najważniejszy element, który określa funkcje oraz zakres poszczególnych obszarów;

2) zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego – nakazy, zakazy, dopuszczalne ograniczenia a także parametry i wskaźniki, które odnoszą się do zabudowy terenu i jego zagospodarowania;

3) zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego – zamieszczenie ustaleń wynikających z innych dokumentów, opracowań dotyczących obszarów o ograniczonym zagospodarowaniu, a także prognoza oddziaływania na środowisko;

4) zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury – np. wykazy obiektów wyciągnięte z rejestru zabytków;

5) wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych – określenie obszarów, które mają szczególne znaczenie dla zaspokajania potrzeb ludności, mieszkańców, poprawy jakości ich życia codziennego – np. ścieżki rowerowe, ścieżki spacerowe dla pieszych, parki miejskiej;

6) granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych – np. tereny na których znajdują się kopalnie, tereny zalewowe, tereny na których zlokalizowany jest przemysł ciężki;

7) szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym;

8) szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy; 

Zobacz serwis: Gospodarka przestrzenna.

Autopromocja

Prawa i obowiązki dyrektora szkoły. Kompetencje. Zadania. Odwołanie

Sprawdź

9) zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej – wskaźniki dotyczące obszarów na których zlokalizowane są sieci kanalizacyjne, klasyfikacja ulic czy innych szlaków komunikacyjnych;

10) sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów – dotyczy to terenów dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ustala inne przeznaczenie;

11) stawki procentowe na podstawie których ustala się opłatę naliczaną w związku ze zmianą wartości nieruchomości przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w przypadku zbycia tej nieruchomości przez właściciela.

Masz problem? Podyskutuj na Forum.

Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717).