Zmiany w ochronie środowiska 2019 i 2020 r.

Przyjęcie ustawy wynika z konieczności wywiązania się przez Rzeczpospolitą Polską z zobowiązań względem Unii Europejskiej związanych z:

1) transpozycją do polskiego prawa, w terminie do dnia 31 grudnia 2018 r., dyrektywy Komisji (UE) 2015/996 z dnia 19 maja 2015 r. ustanawiającej wspólne metody oceny hałasu zgodnie z dyrektywą 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;

2) usunięciem uchybień w transpozycji i stosowaniu dyrektywy 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącej się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku.

W celu rozwiązania zidentyfikowanych problemów ustawa:

1. nakłada na podmiot sporządzający strategiczne mapy hałasu obowiązek stosowania metod oceny hałasu określonych w załączniku do dyrektywy Komisji (UE) 2015/996 z dnia 19 maja 2015 r. ustanawiającej wspólne metody oceny hałasu zgodnie z dyrektywą 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
2. nakłada obowiązek sporządzania programów także na terenach, na których poziom hałasu nie jest przekroczony oraz obszarów cichych, a nie jedynie na terenach, na których poziom hałasu przekracza poziom dopuszczalny;
3. uzupełnia definicję wskaźników hałasu o odwołanie do normy ISO 1996-2:1987 oraz doprecyzowuje definicję roku;
4. zobowiązuje do uwzględniania w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu ograniczeń wynikających ze strategicznych map hałasu;
5. nakłada na prezydentów miast o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy, a także zarządzających drogami, liniami kolejowymi oraz lotniskami, obowiązek identyfikacji głównych dróg, głównych linii kolejowych i głównych lotnisk oraz przekazywania do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, co 5 lat, danych identyfikujących te miasta oraz główne drogi, linie kolejowe i lotniska;
6. nakłada na Głównego Inspektora Ochrony Środowiska nowe zadania związane z przekazywaniem do Komisji Europejskiej, co 5 lat, otrzymanych danych identyfikujących aglomeracje o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy, a także główne drogi, główne linie kolejowe i główne lotniska, przekazywaniem danych ze strategicznych map hałasu, a także streszczeń programów opracowanych przez marszałków województw;
7. określa zawartość strategicznych map hałasu, sporządzanych przez zarządzających głównymi drogami, liniami kolejowymi lub lotniskami oraz prezydentów miast powyżej 100 tysięcy mieszkańców, które będą stanowiły podstawowe źródło danych wykorzystywanych do informowania społeczeństwa o zagrożeniach środowiska hałasem, opracowania danych dla państwowego monitoringu środowiska, tworzenia i aktualizacji programów ochrony środowiska przed hałasem, planowania strategicznego oraz planowania i zagospodarowania przestrzennego;
8. nakłada na marszałków województw obowiązek sporządzania, na podstawie strategicznych map hałasu, programów ochrony środowiska przed hałasem, co ma zapewnić funkcjonowanie na terenie kraju 16 programów i umożliwić ujednolicenie podejścia do ich sporządzania; programy te będą podlegały zaopiniowaniu przez prezydentów miast o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy, zarządzających głównymi drogami, zarządzających głównymi liniami kolejowymi lub liniami kolejowymi innymi niż główne linie kolejowe położonymi na obszarze aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy, zarządzających głównymi lotniskami lub innymi lotniskami, które swoim zasięgiem emisji hałasu oddziałują na aglomeracje o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy oraz przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska;
9. wprowadza kary pieniężne za nieterminowe przekazanie Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska danych identyfikujących oraz strategicznych map hałasu, nieterminowe uchwalenie programu ochrony środowiska przed hałasem, nieterminowe przekazanie danych ze strategicznych map hałasu oraz za nieterminowe przekazanie streszczeń programów.

Ustawodawca uwzględnił w ustawie szereg przepisów przejściowych. Dane identyfikujące główne drogi, linie kolejowe lub lotniska oraz miasta należy po raz pierwszy przekazać Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w terminie do dnia 31 stycznia 2020 r. Strategiczne mapy hałasu powinny zostać po raz pierwszy sporządzone w terminie do dnia 30 czerwca 2022 r. Z kolei sejmik województwa powinien uchwalić po raz pierwszy program ochrony środowiska przed hałasem w terminie do dnia 18 lipca 2024 r. Dotychczas sporządzone mapy akustyczne zachowają moc do dnia 30 czerwca 2022 r., a dotychczasowe programy ochrony środowiska przed hałasem do dnia 18 lipca 2024 r.

Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Źródło: https://www.prezydent.pl