Opłata uzdrowiskowa 2017 r.

Struktura opłaty uzdrowiskowej jest bardzo zbliżona do opłaty miejscowej (klimatycznej). Możliwość jej wprowadzenia przez gminę jest uzależniona od tego czy dana miejscowość posiada status uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej.

Status uzdrowiska

Aby miejscowość uzyskała status uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej, musi spełnić warunki określone w ustawie o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.

Status uzdrowiska może uzyskać obszar, który spełnia łącznie następujące warunki:

• posiada złoża naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach leczniczych na zasadach określonych w ustawie;
• posiada klimat o właściwościach leczniczych potwierdzonych na zasadach określonych w ustawie;
• na jego obszarze znajdują się zakłady lecznictwa uzdrowiskowego i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego przygotowane do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego;
• spełnia wymagania w stosunku do środowiska określone w przepisach o ochronie środowiska;
• posiada infrastrukturę techniczną w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej, transportu zbiorowego i prowadzi gospodarkę odpadami.

Jeżeli na terenie obszaru nie ma zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, obszar może uzyskać status obszaru ochrony uzdrowiskowej.

Zobacz również: Prawo administracyjne

Wysokość opłaty

Opłata uzdrowiskowa pobierana jest za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Jako dobę należy rozumieć dzień kalendarzowy, natomiast sama opłata powinna być pobierana za każdy pełny dzień pobytu osoby fizycznej.

Wysokość opłaty uzdrowiskowej jest ustalana przez radę gminy w drodze uchwały. Rada gminy musi jednak przestrzegać górnej stawki, którą narzuca Minister Finansów w corocznym obwieszczeniu. W 2017 r. maksymalna wysokość opłaty uzdrowiskowej nie może przekraczać kwoty 4,24 zł dziennie.

Zwolnienie z opłaty

W przypadku opłaty uzdrowiskowej funkcjonują te same przesłanki zwolnienia z opłaty, co w przypadku opłaty miejscowej. Tak więc opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się od:

• pod warunkiem wzajemności - od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• od osób przebywających w szpitalach;
• od osób niewidomych i ich przewodników;
• od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową;
• od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

 Od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.

Autopromocja

Prawa i obowiązki dyrektora szkoły. Kompetencje. Zadania. Odwołanie

Sprawdź

Opracowano na podstawie:

Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. (Dz.U. 1991 nr 9 poz. 31 z późn. zm.)

Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. 2005 nr 167 poz. 1399 z późn. zm.)

Obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2016 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2017 r. (M.P. z dnia 5 sierpnia 2016 r.)