INFORLEX Kadry Płace i HR
Biała lista podatników VAT
Jak przygotować się do zmian 2020 Podatki. Rachunkowość. Prawo pracy. ZUSOdpowiedź Przyznanie dodatkowo po 0,25 etatu głównemu księgowemu i specjaliście jest niedopuszczalne. Umowa o pracę nie może być zawarta na więcej niż jeden pełny etat.
Uzasadnienie Umowa o pracę na więcej niż etat oznaczałaby obejście przepisów o czasie pracy. Nie można więc wprowadzić pracy na więcej niż etat przez:
reklama
reklama
● zmianę warunków pracy wynikających z zawartej wcześniej umowy o pracę, za porozumieniem stron (tzw. aneksem) lub w drodze wypowiedzenia zmieniającego,
● zawarcie nowej umowy o pracę.
Opinie sądu
Sąd Najwyższy (dalej: SN) w wyroku z 13 marca 1997 r. (sygn. akt I PKN 43/97) wskazał, że przepisy ustalające maksymalne normy czasu pracy oraz określające warunki dopuszczalności świadczenia pracy w godzinach nadliczbowych mają charakter bezwzględnie obowiązujący w tym znaczeniu, że nie mogą być one przekraczane, nawet jeżeli pracownik w danym przypadku się na to godzi, czy też uważa, iż leży to w jego interesie. Za dopuszczalne można uznać jedynie zaostrzenie ograniczeń wynikających z obowiązującego prawa, np. przez skracanie czasu pracy (przy zachowaniu wynagrodzenia w niezmienionej wysokości), czy też ustanowienie dodatkowych ograniczeń w zakresie dopuszczalności stosowania pracy w godzinach nadliczbowych. Sąd Najwyższy powołał się w tym kontekście na art. 18 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (dalej: k.p.), w myśl którego postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy. Na to, że przepisy o czasie pracy uważa się za bezwzględnie obowiązujące zwrócił też uwagę SN w wyroku z 26 maja 2000 r. (sygn. akt I PKN 667/99).
Nie można zawrzeć z głównym księgowym i specjalistą drugiej umowy o pracę na 0,25 etatu. W orzecznictwie SN utrwalony jest pogląd, że dopuszcza się istnienie między tymi samymi podmiotami więcej niż jednej umowy o pracę tylko wtedy, gdy ich przedmiotem jest praca innego rodzaju (m.in. wspomniany wyrok z 13 marca 1997 r. oraz wyrok z 14 lutego 2002 r., sygn. akt I PKN 876/00).
Godziny nadliczbowe
Stosowanie godzin nadliczbowych również podlega ograniczeniom. Jeżeli wymagają tego potrzeby jednostki, w której pracownik samorządowy jest zatrudniony, na polecenie przełożonego wykonuje on pracę w godzinach nadliczbowych, w tym w wyjątkowych przypadkach także w porze nocnej oraz w niedziele i święta (art. 42 ust. 2 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych; dalej: ustawa o pracownikach samorządowych). Przesłanki do zlecania pracownikowi samorządowemu pracy w godzinach nadliczbowych (z wyjątkiem pory nocnej, niedziel i świąt) są więc liczne – wszelkie potrzeby jednostki (pracodawcy). Jednak godziny nadliczbowe nie powinny być stałym elementem organizacji pracy, gdyż stanowią odstępstwo od norm czasu pracy.
