Legitymacja uprawniająca do tańszych przejazdów a PIT

Zdaniem Wnioskodawcy dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Tymczasem nie sposób uznać, że świadczeniem w tej sytuacji jest samo przyznanie pracownikowi imiennej legitymacji uprawniającej do 50 % zniżki z tytułu przejazdów kolejowych, bowiem z punktu widzenia celu przydzielenia takiej legitymacji jest związane z korzystaniem z niej w ramach przejazdów służbowych. Pracodawca nie ma zatem na celu świadczenia na rzecz pracownika, a jedynie ograniczenie własnych kosztów prowadzonej działalności.

Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że gdyby przyjąć za wiążące stanowisko NIK, zgodnie z którym wszelkie niezgodne z obowiązkami pracowniczymi zachowania pracownika (tj. wykorzystanie ulgi kolejowej przyznanej w celach służbowych dla celów prywatnych) stanowiące potencjalne przysporzenie, uznać należy za przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., to ewentualne konsekwencje w zakresie stosunków podatkowych będą znacznie szersze. Można bowiem wówczas domniemywać, że nawet wyposażenie stanowiska pracy pracownika w komputer z dostępem do Internetu stanowi jego przychód w zakresie, w jakim potencjalnie może ów dostęp wykorzystać do celów prywatnych. Równie skrajnym przypadkiem – zdaniem Wnioskodawcy – byłaby potencjalna możliwość wykorzystania gniazdka elektrycznego do ładowania prywatnego telefonu.

Zobacz również: Dodatkowe wynagrodzenie roczne w 2016 r. - dla kogo?

Podsumowując swoją argumentację Wnioskodawca podkreślił, że w przypadku udostępnienia legitymacji zniżkowej tylko i wyłącznie do celów związanych z pracą i wykorzystaniem tychże legitymacji wyłącznie do celów służbowych nie sposób uznać, iż pracownicy uzyskują przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Pracownicy uzyskiwaliby bowiem nieodpłatne świadczenia, które podlegałyby opodatkowaniu łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia w sytuacji, gdyby korzystali z legitymacji do celów prywatnych, a Wnioskodawca ponosiłby koszty takiego korzystania w całości lub w części.

Na tak przedstawioną argumentację Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, odpowiedział, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe Na wstępie organ podatkowy podkreślił, że o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie będzie przesądzać fakt skorzystania przez pracownika z legitymacji uprawniającej do przejazdów o obniżonej cenie w celach prywatnych, gdyż istotnym jest w tej sytuacji fakt, że pracownikowi postawiono nieodpłatnie do dyspozycji określone świadczenia, z których można skorzystać. Zdaniem organu w przedstawionym stanie faktycznym pracownik otrzymuje nieodpłatnie świadczenie o określonej wartości w związku z wydaniem mu legitymacji uprawniającej do przejazdów w obniżonej cenie, bez względu na to, czy następnie będzie korzystał z niej w celach prywatnych. Okoliczność, że pracownik nie będzie korzystał z przysługujących mu uprawnień nie ma znaczenia. Nie zmienia to bowiem faktu, że świadczenie te otrzymał, a pracodawca musiał zapłacić za nie określoną cenę. Zgodnie z powyższym należy uznać, że wydana pracownikowi legitymacja uprawniająca do przejazdów w obniżonej cenie, stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.