Pełnomocnik w postępowaniu administracyjnym

Dowolność formy pełnomocnictwa

W postępowaniu administracyjnym nie ma szczególnych wymogów, co do dokumentu pełnomocnictwa. Zgodnie z zapisem art. 33 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub zgłoszone do protokołu. Oznacza to, iż pełnomocnictwo w postępowaniu administracyjnym jest odformalizowane, istnieje szeroka dowolność, co do jego treści i formy.

Redakcja poleca: VAT w samorządach (książka)

W zależności od zakresu umocowania wyróżnić można:

-  Pełnomocnictwo ogólne obejmujące umocowanie do czynności zwykłego zarządu;

-  Pełnomocnictwo rodzajowe do pewnego rodzaju czynności, przekraczających zwykły zarząd;

-  Pełnomocnictwo szczególne do konkretnie oznaczonej czynności.

Pełnomocnictwo powstaje w wyniku złożonego przez mocodawcę oświadczenia woli. To mocodawca decyduje, kto, w jakiej sprawie, w jakim zakresie będzie uprawniony do działania w charakterze pełnomocnika w jego imieniu. Oświadczenie woli mocodawcy tworzy pełnomocnictwo.

WAŻNE:

Pełnomocnika nie wolno mylić z przedstawicielem ustawowym. Przedstawiciel ustawowy jest podmiotem, który nie powstaje w wyniku jednostronnej czynności prawnej (oświadczenia woli) mocodawcy, lecz jego prawo do działania w cudzym imieniu wynika z ustawy. Przykładowo Kodeks rodzinny i opiekuńczy reguluje kwestie przedstawicielstwa ustawowego rodziców w sprawach dotyczących ich małoletnich dzieci.

Prawem strony jest działanie za pośrednictwem pełnomocnika. Jednakże istnienia pełnomocnictwa nie można domniemywać. To na stronie lub pełnomocniku ciąży obowiązek dołączenia do postępowania administracyjnego w konkretnej sprawie dokumentu pełnomocnictwa. Nie można zarzucać organowi administracyjnemu, że w postępowaniu dowodowym nie dochodził faktu istnienia pełnomocnictwa, organ administracji nie ma takiego obowiązku.

Dowolność wyboru pełnomocnika

Nie istnieją szczególne wymagania, co do osoby samego pełnomocnika. Zgodnie z zapisem art. 33 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych. Jednoznaczność i ogólność powyższego zapisu prawnego pozwala stwierdzić, iż pełnomocnikiem w postępowaniu administracyjnym może być osoba fizyczna (a nie osoba prawna), która posiada zdolność do czynności prawnych.

Pełnomocnik jest umocowany do reprezentowania mocodawcy, dokonywania czynności prawnych w jego imieniu oraz ustanawiania pełnomocnika substytucyjnego. Jednakże należy pamiętać, iż pełnomocnik może udzielać pełnomocnictwa innej osobie w imieniu i ze skutkami dla mocodawcy (ustanowić substytuta) tylko wtedy, gdy wynika to wprost z treści pełnomocnictwa.