Wystawienie karty zgonu - co z finansowaniem?

Zasady stwierdzania zgonu, wystawiania karty zgonu oraz finansowania związanych z tym kosztów

Prezes NRL Maciej Hamankiewicz zwrócił się 6 sierpnia br. do Premiera Donalda Tuska, Ministra Zdrowia Bartosza Arłukowicza i posłów będących lekarzami z prośbą o podjęcie działań legislacyjnych mających na celu ustawowe określenie zasad stwierdzania zgonu i jego przyczyny, wystawiania karty zgonu oraz finansowania związanych z tym kosztów w sposób odpowiadający rzeczywistości społecznej, gospodarczej i administracyjnej:

"Podstawowe regulacje w zakresie stwierdzania zgonu i jego przyczyny oraz wystawiania karty zgonu zawiera art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2011 r. Nr 118, poz. 687, z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny (Dz. U. Nr 39, poz. 202). Przepisy te maja ponad 50 lat, a zmiany wprowadzone do tej pory w ustawie były jedynie „kosmetyczne”, natomiast rozporządzenie w ogóle nie było nowelizowane.

Zobacz również: Odpowiedzialność lekarza za nieudzielenie pomocy

Zgodnie z regulacją ustawową, zgon i jego przyczyna powinny być stwierdzone przez lekarza, leczącego osobę zmarłą w ostatniej chorobie. W razie niemożności dopełnienia powyższego, stwierdzenie zgonu i jego przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę, powołanych do tej czynności przez właściwego starostę.

Rozporządzenie doprecyzowuje przepis ustawowy mówiąc, że wystawienie karty zgonu jest obowiązkiem lekarza, który ostatni w okresie 30 dni przed dniem zgonu udzielał zmarłemu świadczeń lekarskich. Jeśli zachodzi podejrzenie, że śmierć nastąpiła w wyniku przestępstwa, kartę zgonu powinien wystawić lekarz, który na zlecenie sądu lub prokuratora, dokonał oględzin lub przeprowadził sekcję zwłok.

W przypadku, gdy nie ma lekarza zobowiązanego do wystawienia karty zgonu w myśl powyższych przepisów lub lekarz taki zamieszkuje w odległości większej niż 4 km od miejsca, w którym znajdują się zwłoki, albo z powodu choroby lub z innych uzasadnionych przyczyn nie może dokonać oględzin zwłok w ciągu 12 godzin od chwili wezwania, kartę zgonu wystawia (m.in.):

1) lekarz, który stwierdził zgon, będąc wezwanym do nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zachorowania (np. lekarz pogotowia ratunkowego, ale tylko w sytuacji, gdy pacjent zmarł w jego obecności),