Zaciąganie zobowiązań przez jednostki sektora finansów publicznych bez ograniczeń

Rozporządzenie w sprawie przypadków, w których nie stosuje się ograniczeń dotyczących zaciągania niektórych zobowiązań finansowych przez jednostki sektora finansów publicznych, z wyjątkiem Skarbu Państwa (Dz.U. z 2010 r. Nr 250, poz. 1678), ma swą podstawę prawną w art. 93 ust. 2 ustawy z 27.8.2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240, ze zm., dalej FinPublU).

Przedmiotowe rozporządzenie zanim weszło w życie w dniu 1.1.2011 r. było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z 27.6.2006 r. o takim samym tytule (DZ.U. z 2006 Nr 112, poz. 757). Rozporządzenie poprzedzające straciło moc zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z 27.8.2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych.

Celem rozporządzenia jest określenie przypadków, w których nie mają zastosowania ograniczenia w zakresie zaciągania niektórych zobowiązań finansowych przez jednostki sektora finansów publicznych określone w art. 93 ust. 1 FinPublU.

Zgodnie z powyższą regulacją jednostki sektora finansów publicznych, z wyjątkiem Skarbu Państwa, nie mogą zaciągać pożyczek lub kredytów, emitować papierów wartościowych oraz udzielać poręczeń lub gwarancji, których wartość nominalna należna do zapłaty w dniu wymagalności, wyrażona w złotych, nie została ustalona w dniu zawierania transakcji. W praktyce ogranicza to możliwości jednostek sektora finansów publicznych odnośnie zaciągania zobowiązań w walutach obcych, czy to w formie kredytów i pożyczek, czy też w drodze emisji obligacji.

Przypadki, w których nie mają zastosowania ww. ograniczenia zostały podzielone ze względu na rodzaj tytułu dłużnego, tj. kredyty i pożyczki oraz dłużne papiery wartościowe.

Zgodnie z przepisami zawartymi w przedmiotowym rozporządzeniu, jednostki sektora finansów publicznych mogą zaciągać kredyty lub pożyczki w walutach obcych pod warunkiem, że środki finansowe pochodzić będą:

1)    z międzynarodowych instytucji finansowych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem lub z którymi podpisała umowę o współpracę (Takimi Instytucjami sdla przykładu są Europejski Bank Inwestycyjny, Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju, tj. Bank Światowy, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju, Bank Rozwoju Rady Europy),

2)    z linii kredytowych banków, którym zostały udostępnione środki finansowe przez ww. instytucje,

3)    od osób prawnych, które zostały utworzone w drodze ustawy, ze środków pochodzących z linii kredytowych, które zostały udostępnione przez ww. instytucje,