Partnerstwo publiczno-prywatne w inwestycjach miejskich

Prawdopodobnie największym miejskim projektem infrastrukturalnym realizowanym w Polsce jest rozbudowa sieci warszawskiego metra. Pierwsze pomysły budowy w stolicy kolei podziemnej pojawiły się w 1925 r. Przed wojną zdążono jednak wykonać tylko prace studialne i część badań geologicznych.

Po wojnie pewne prace inżynieryjne prowadzono w latach 1951-57. Faktyczna budowa I linii rozpoczęła się w 1983 r. Jej pierwszy odcinek oddano do użytku w 1995 r. a całość w 2008 r. Obecnie jest na niej 21 stacji.

Budowa II linii ma się rozpocząć już wkrótce, od centralnego odcinka. Docelowo ma ona rozgałęziać się na dwie "podlinie" i obejmować łącznie 28 stacji. W dalszych planach jest ewentualna budowa III linii, w dotychczasowych planach mającej przebiegać przez południową część centrum miasta, równolegle do Alei Jerozolimskich.

Budowa warszawskiego metra przebiegała albo w sposób właściwy dla gospodarki planowej, albo - po transformacji gospodarczej - w drodze wyboru zwycięzcy przetargu i przy znacznym wsparciu ze strony budżetu państwa. Podobne procedury (przetargowe i finansowe) obowiązywać będą przy budowie drugiej linii, przy czym na szczęście Polska jest już członkiem Unii Europejskiej, stąd możliwość zdobywania dodatkowych środków.

Co jednak można uczynić, aby ta i inne inwestycje (niezależnie od uwarunkowań prawnych zamówień publicznych, w tym "koszmaru odwoławczego") mogły być realizowane sprawnie i szybko? Jednym ze sposobów jest zastosowanie sprawdzonej w wielu przypadkach formuły PPP.

Partnerstwo publiczno-prywatne jest w Polsce ciągle nową metodą realizacji zadań publicznych z udziałem prywatnych inwestorów. Od lat 90-tych XX wieku samorządy zakładają spółki z podmiotami prywatnymi oraz dysponują mieniem publicznym w ramach gospodarowania nieruchomościami, jednak do chwili obecnej podstawową formą współpracy sektora publicznego i prywatnego jest zlecanie zamówień publicznych przez administrację.

Czytaj także: "Mała" i "duża" nowelizacja Prawa zamówień publicznych - zmiany i nowości >>

Szersze formuły współpracy, tj. zaangażowanie prywatnego kapitału do złożonych przedsięwzięć, włączenie go w kilka etapów realizacji projektu oraz umożliwienie mu w dalszej kolejności korzystania z powstałej infrastruktury w celu uzyskania zysku - pozostają cały czas w sferze "pionierskiej".

Przykładem dobrej praktyki, być może najlepiej porównywalnym - ze względu na podobną wielkość kraju, kondycję gospodarki i zdolność do wykorzystywania funduszy UE - do warunków polskich jest rozbudowa sieci metra w Madrycie.