Przyczyny wznowienia postępowania administracyjnego

Uzasadnieniem dla przeprowadzenia ponownego postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną jest wadliwość dotychczasowej decyzji. Wadliwość ta została w Kodeksie postępowania administracyjnego wskazana w formie przesłanek wznowienia postępowania administracyjnego (w artykułach 145 § 1 i 145a kodeksu postępowania administracyjnego, dalej jako: k.p.a.).

Samo jednak znaczenie słowa przesłanka nie ma jednolitego charakteru. W literaturze pojęcie przesłanki wznowienia postępowania administracyjnego ujmowane są bowiem w szerszym i w węższym kontekście.

W szerszym kontekście pojęcie to oznacza: "przesłanki pozytywne" (rozstrzygniecie sprawy decyzją ostateczną i wystąpienie jednej z podstaw wskazanych w art. 145 § 1 i 145a k.p.a.) oraz tzw. „przesłanki negatywne” (art. 146 k.p.a.), za które uważa się okoliczności określone w k.p.a. w art. 146 § 1 k.p.a. (uchylenie decyzji z przyczyn określonych w art. 145 §1 pkt 1 i 2 nie może nastąpić, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło dziesięć lat, zaś z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 3 – 8 oraz w art. 145a, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło pięć lat), jak i w § 2 (nie uchyla się decyzji w przypadku, jeżeli w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie).

Z kolei w węższym znaczeniu przesłanki wznowienia postępowania administracyjnego to tylko podstawy wznowienia postępowania określone w art. 145 § 1 i 145a k.p.a., czyli:

1.    ustalenie istotnych dla sprawy okoliczności na podstawie fałszywych dowodów (art. 145 § 1 pkt 1),

2.    wydanie decyzji w wyniku przestępstwa (art. 145 § 1 pkt 2),

3.    wydanie decyzji przez pracownika lub podlegających wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27(art. 145 § 1 pkt 3),

4.    brak udziału strony w postępowaniu bez jej winy (art. 145 § 1 pkt 4),

5.    wyjście na jaw istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji, nie znanych organowi, który wydał decyzję (art. 145 § 1 pkt 5),

6.    wydanie decyzji bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu (art. 145 § 1 pkt 6),

7.    rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji – art. 100 § 2 (art. 145 § 1 pkt 7),

8.    wydanie decyzji w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sadu, które zostało następnie uchylone lub zmienione (art. 145 § 1 pkt 8),