REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Nieskuteczne kary za reklamy

Dagmara Kafar
Miasto, biuro/ Fot. Fotolia
Miasto, biuro/ Fot. Fotolia

REKLAMA

REKLAMA

Nowy tryb wymierzania kar administracyjnych za niezgodne z prawem umieszczanie tablic urządzeń reklamowych okaże się w praktyce najprawdopodobniej nieskuteczny. Zamiast więc pomóc w uporządkowaniu przestrzeni i zasileniu gminnych budżetów, narazi samorządy na prowadzenie długotrwałych i nieskutecznych postępowań administracyjnych, a w konsekwencji również egzekucyjnych.

Ustawa z 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (dalej: ustawa krajobrazowa) zawiera m.in. pakiet zasad naliczania kar administracyjnych za eksponowanie nośników reklamy niezgodne z ustalonymi zasadami. Uznano bowiem, że kary przewidziane w Kodeksie wykroczeń nie będą w tym przypadku wystarczająco skuteczne. Jednak tryb kar administracyjnych przewidziany w ustawie krajobrazowej może okazać się równie, jeśli nie bardziej, nieskuteczny.

REKLAMA

Uchwała rady gminy

REKLAMA

Warunkiem koniecznym, aby samorząd mógł naliczać tzw. kary reklamowe w drodze decyzji administracyjnej, jest przyjęcie przez radę gminy uchwały w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń. Określi ona: gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów, z jakich mogą być wykonane obiekty małej architektury, tablice i urządzenia reklamowe oraz ogrodzenia. Uchwała ta może również wprowadzić zakazy lokalizowania tych obiektów na niektórych obszarach oraz ewentualnie określić termin, nie krótszy niż 12 miesięcy, na dostosowanie istniejących już obiektów do przyjętych zasad. Uchwała ta może i powinna dotyczyć również szyldów jako szczególnej odmiany tablicy lub urządzenia reklamowego, informacyjnego i umieszczonego w miejscu prowadzenia działalności.

Rangę podjętej uchwały można porównać do przepisu szczególnego, gdyż zastąpi lub uzupełni ona zapisy obowiązujących miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, o ile gmina takie uchwaliła.

Ustawodawca nie przewidział przy tym możliwości dochodzenia przez właścicieli nośników reklamowych roszczeń rekompensaty strat, zwrotu kosztów dostosowania czy wypłaty odszkodowań.

Zobacz również: Ustawa krajobrazowa podpisana przez prezydenta

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Opłata reklamowa

Ustawodawca pozostawił też do decyzji samorządów lokalnych potrzebę uchwalenia nowych opłat lokalnych, czyli opłat reklamowych. Podlegać im będzie umieszczenie tablic i urządzeń reklamowych widocznych z przestrzeni dostępnych publicznie, niebędących szyldami oraz znakami drogowymi i tablicami informacyjnymi. Opłata ta będzie składać się z dwóch części:

1) część stała – zryczałtowana – nie może przekroczyć 2,50 zł za dzień ekspozycji jednego nośnika reklamy,

2) część zmienna nie może przekroczyć 0,2 zł za dzień ekspozycji 1 m2 nośnika reklamy.

Przy czym, obowiązek uiszczenia opłaty reklamowej będzie rodzić samo posiadanie nośnika, nawet gdy nie eksponuje on reklamy. Wpływy z opłat reklamowych będą stanowić dochód gminy.

REKLAMA

Opłata reklamowa za posiadanie 1 m2 nośnika reklamy przez jeden dzień może wynosić maksymalnie 2,70 zł, a zatem posiadanie typowego billboardu o powierzchni 12 m2 spowoduje konieczność poniesienia opłaty w wysokości ok. 150 zł miesięcznie.

Rada gminy może ustanowić dla władających nieruchomościami, na których znajdują się nośniki reklam, obowiązek oraz tryb składania i ewentualnie wzór deklaracji. W sprawach nieuregulowanych ustawą krajobrazową ustawodawca odsyła do stosowania przepisów Ordynacji podatkowej, a kompetencje organów podatkowych deleguje wójtom (burmistrzom, prezydentom miast).

Kary administracyjne

Pieniężne kary administracyjne dotyczą całego okresu, w którym tablice reklamowe i urządzenia reklamowe nie spełniają wymagań uchwały o zasadach i warunkach sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń. Te przesłanki sformułowano w ustawie z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w dość oczywisty i niebudzący zastrzeżeń sposób. Łatwo jest również obliczyć wysokość należnej kary, która jest sumą 40-krotności stawki części zmiennej opłaty reklamowej (czy to uchwalonej przez gminę, czy też stawki maksymalnej zaczerpniętej wprost z ustawy krajobrazowej) pomnożonej przez powierzchnię ekspozycji reklamy wyrażonej w metrach kwadratowych oraz 40-krotności stawki części stałej opłaty reklamowej (uchwalonej przez gminę lub maksymalnej z ustawy krajobrazowej) za każdy dzień niezgodności tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego z przyjętymi w uchwale zasadami i warunkami.

Wzór na obliczenie kary administracyjnej za bezprawne umieszczenie tablicy lub urządzenia reklamowego

40 × pole powierzchni × stawka części zmiennej opłaty reklamowej

+

40 × liczba dni niezgodności × stawka części stałej opłaty reklamowej

=

wysokość kary

Kara za jeden dzień ekspozycji 1 m2 tablicy czy urządzenia reklamowego w sposób niezgodny z przyjętymi w uchwale rady gminy zasadami i warunkami może wynosić 108 zł. Jednodniowa ekspozycja typowego billboardu o powierzchni 12 m2 może więc wiązać się z karą w wysokości prawie 1,3 tys. zł.

Tryb naliczania kary administracyjnej

Ustawodawca dość ogólnikowo odniósł się do szczegółów egzekwowania obowiązków czy kary administracyjnej, licząc na to, że sama groźba jej naliczenia będzie wystarczająco skuteczna. Warto prześledzić więc kolejne czynności organu administracji publicznej (wójta, burmistrza, prezydenta miasta; dalej: wójt), które musi wypełnić po stwierdzeniu, że reklama jest nielegalna lub nie spełnia obowiązujących lokalnie zasad i warunków.

Punktem wyjścia będzie zawsze stwierdzenie niezgodności tablicy lub urządzenia reklamowego z przepisami uchwały rady gminy w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń. Może to nastąpić w wieloraki sposób. Wójt z pewnością będzie musiał zareagować na wszelkie informacje obywateli, mediów publicznych, zawiadomienia straży gminnej czy policji lub oględzin w terenie, dokonywane przez własnych pracowników.

Właściciel nośnika reklamowego

W pierwszej kolejności postępowanie administracyjne skierowane będzie do podmiotu, który umieścił tablicę lub urządzenie reklamowe, a ten jest znany z nazwy i adresu oraz nie neguje tego, że jest właściwym adresatem działań.

Po uzyskaniu informacji o niezgodności tablicy lub urządzenia reklamowego z ustalonymi zasadami i warunkami wójt wszczyna postępowanie w sprawie wydania decyzji ustalającej wysokość kary oraz określającej obowiązek dostosowania tablicy bądź urządzenia reklamowego do obowiązujących zasad i warunków, względnie ich usunięcia, jeśli dostosowanie jest niemożliwe. To postępowanie będzie działaniem z urzędu. Trudno bowiem wyobrazić sobie sytuację, że z wnioskiem o ukaranie wystąpi sam sprawca niezgodności. Zgodnie z ogólnymi zasadami, za moment wszczęcia postępowania z urzędu przyjmuje się datę pierwszej czynności organu. W tym przypadku należy za taką uznać dzień faktycznego doręczenia zawiadomienia o wszczęciu postępowania podmiotowi, który umieścił tablicę lub urządzenie reklamowe niezgodnie z przyjętymi zasadami i warunkami. Wójt powinien w takim zawiadomieniu poinformować o niezgodności, o możliwości określenia obowiązku działań naprawczych lub likwidacji reklamy i o trybie naliczenia kary za cały okres trwania niezgodności.

Jeżeli zawiadomienie to faktycznie doręczono, a podmiot niezwłocznie dostosował nośnik reklamowy do uchwalonych zasad lub go usunął, to wójt ma obowiązek wydać decyzję określającą karę za okres trwania niezgodności, po dokonaniu oględzin w terenie w celu potwierdzenia zaistniałych faktów i odnotowania ich w protokole.

Jeżeli jednak, pomimo wszczęcia postępowania w dniu wydania decyzji tablica lub urządzenie reklamowe nadal nie spełnia ustalonych zasad i warunków, wówczas oprócz określenia wysokości kary za okres niezgodności wójt powinien nałożyć obowiązek dostosowania tablicy lub urządzenia reklamowego do uchwalonych zasad lub usunięcia ich, jeśli dostosowanie jest niemożliwe. Obowiązek dostosowania lub usunięcia podlega natychmiastowej wykonalności. Oczywiście ewentualne, lecz niemal pewne, odwołanie od decyzji oddala w czasie skuteczność działań i możliwość poddania nałożonych obowiązków egzekucji administracyjnej.

Jeśli podmiot doprowadził nośnik reklamy do zgodności z obowiązującymi zasadami lub go usunął, ewentualnie wyegzekwowano w trybach egzekucyjnych nałożone w pierwszej decyzji administracyjnej obowiązki, wówczas wójt wydaje kolejną decyzję, w której wyznacza karę za okres od wydania pierwszej decyzji administracyjnej do dnia doprowadzenia nośnika reklamowego do zgodności lub usunięcia go. Od wydanej decyzji również przysługuje odwołanie. Egzekucja zaś, w sytuacji uchylania się od obowiązków, odbywa się na zasadach określonych w Ordynacji podatkowej i tylko po uzyskaniu przez decyzję waloru ostateczności.

Właściciel nieruchomości

Może się też zdarzyć, że postępowanie wójta skierowane jest do podmiotu umieszczającego tablicę lub urządzenie reklamowe, a ten nie uznaje się za właściwego adresata działań i/lub uchyla się od przyjęcia zawiadomienia o wszczęciu oraz wydanej decyzji, określającej karę i obowiązki dotyczące dostosowania nośnika reklamy do uchwalonych zasad lub usunięcia go. Może też okazać się, że takiego podmiotu, pomimo przeprowadzenia żmudnego postępowania, nie udało się ustalić.

Ustawodawca pozostawił w takiej sytuacji alternatywę, którą trudno nazwać rozwiązaniem racjonalnym. Jeśli nie jest możliwe ustalenie podmiotu, który umieścił tablicę lub urządzenie reklamowe niezgodnie z uchwalonymi zasadami, karę pieniężną wymierza się właścicielowi, użytkownikowi wieczystemu lub posiadaczowi samoistnemu nieruchomości lub obiektu budowlanego, na którym umieszczono tablicę lub urządzenie reklamowe. Wówczas wójt ma obowiązek powtórzyć całą opisaną wcześniej procedurę względem władającego nieruchomością, na której umieszczono nośnik reklamowy niezgodny z uchwalonymi zasadami i warunkami. W takiej sytuacji zawsze będzie można zarzucić wójtowi niedostateczne udowodnienie, że władający, względem którego przeprowadzono całą procedurę, jest właściwym adresatem nałożonych kar i obowiązków.

Jest przecież oczywiste, że podmioty umieszczające niezgodnie z zasadami nośniki reklamy zawsze będą uchylać się od odpowiedzialności, skoro wyegzekwowanie kary czy innych obowiązków niepieniężnych możliwe jest od władającego nieruchomością. Ten zaś będzie wykorzystywał wszelkie dostępne narzędzia prawne, aby udowodnić, że organ nie dołożył należytych starań w celu ustalenia właściwego adresata działań – podmiotu umieszczającego nośnik reklamowy niezgodnie z ustalonymi zasadami i warunkami. Tak sformułowane normy prawne dają więc okazję do zbyt łatwego wysuwania zarzutów nienależytego wywiązywania się z obowiązków przez organy władzy publicznej i zbyt opieszałego działania w sprawie w celu umożliwienia naliczenia wyższej kary.

Ustawodawca nie określił żadnych wyjątków od stosowania uchwalonych zasad oraz okoliczności zmniejszających wymiar kary lub jej anulowania. Należy w tym miejscu podkreślić, że wiele nielegalnych reklam może być umieszczanych anonimowo lub przez krótko istniejące podmioty, a przyjęte ustawą krajobrazową zasady naliczania kar będą dotyczyć również władających terenami gminnymi, czego efektem może być opłacanie kar do budżetu... ze środków budżetowych.

Trudno wyobrazić sobie machinę administracyjną służącą tropieniu nielegalnych czy niezgodnych z zasadami i warunkami reklam, prowadzeniu skomplikowanych postępowań administracyjnych, o wątpliwej skuteczności, a następnie egzekwowaniu obowiązków nałożonych w decyzjach oraz kar, w pierwszej kolejności od podmiotów, a następnie od władających nieruchomościami.

DAGMARA KAFAR

Autorka jest specjalistką w zakresie prawa budowlanego oraz planowania i zagospodarowania przestrzennego

PODSTAWY PRAWNE

● ustawa z 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (Dz.U. z 2015 r. poz. 774)

● ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 199; ost. zm. Dz.U. z 2015 r. poz. 443)

Polecamy serwis: Gospodarka przestrzenna

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: Gazeta Samorządu i Administracji

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

REKLAMA

Komentarze(0)

Pokaż:

Uwaga, Twój komentarz może pojawić się z opóźnieniem do 10 minut. Zanim dodasz komentarz -zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
    QR Code
    Sektor publiczny
    Zapisz się na newsletter
    Zobacz przykładowy newsletter
    Zapisz się
    Wpisz poprawny e-mail
    Jak stosować rozporządzenie o pracach domowych? Co jest jasne? Co budzi wątpliwości? [min B. Nowacka, 1 kwietnia 2024 r.]

    Wątpliwości dotyczą trzech definicji wykorzystanych w rozporządzeniu - nauczyciela i uczniowie nie mają wskazówek jak je rozumieć i stosować.

    Rozbijanie garnka na plecach i chłostanie rózgą. Znasz te stare kaszubskie zwyczaje wielkanocne?

    Jak kiedyś obchodzono Wielkanoc na Kaszubach? Czym był tzw. Płaczëbóg? Co jadano na świąteczne śniadanie? 

    Znasz te wielkanocne zwyczaje z Górnego Śląska? Jeden z nich jest na krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego

    Jakie zwyczaje wielkanocne panują na Górnym Śląsku? Niektóre z nich znane są tylko w jednej miejscowości. Słyszeliście o paleniu żuru, kulaniu jaj czy bramie z wydmuszek? 

    Dentysta na NFZ 2024 – jakie zabiegi? Jeszcze w tym roku więcej świadczeń gwarantowanych! [projekt rozporządzenia]

    Chyba większość osób leczy w Polsce zęby prywatnie, ale trzeba wiedzieć, że można to zrobić również w ramach ubezpieczenia zdrowotnego, czyli – jak to się mówi potocznie „na NFZ”. Lista takich refundowanych świadczeń stomatologicznych jest całkiem długa. Trzeba tylko znaleźć dentystę (stomatologa), który ma podpisaną umowę z NFZ na udzielanie świadczeń stomatologicznych. Przedstawiamy listę świadczeń gwarantowanych (refundowanych przez NFZ) z zakresu leczenia stomatologicznego obowiązujących teraz, a także informujemy o projekcie rozporządzenia, które ma wydłużyć listę tych świadczeń - najprawdopodobniej jeszcze w 2024 roku.

    REKLAMA

    Bilety na EURO 2024 dla kibiców z Polski - sprzedaż od 28 marca. Gdzie można kupić? Jakie ceny?

    W dniu 28 marca 2024 r. o godzinie 14.00 rozpocznie się sprzedaż biletów dla kibiców reprezentacji Polski na turniej finałowy piłkarskich mistrzostw Europy Euro 2024. Sprzedaż potrwa do 8 kwietnia i prowadzona jest wyłącznie przez UEFA. Będzie dostępna na portalu euro2024.com.

    Rusza program "Aktywna Szkoła" 2024

    Rusza program "Aktywna Szkoła" 2024 - informuje Ministerstwo Sportu i Turystyki. Wnioski samorządy przygotują we współpracy ze szkołami. Program ma na celu aktywizację społeczności wokół obiektów sportowych, które były dotychczas niedostępne.

    Rząd: Dyplom MBA z Collegium Humanum nie pozwoli zasiąść w radzie nadzorczej spółki Skarbu Państwa

    Centrum Informacyjne Rządu poinformowało 27 marca 2024 r., że w procesie opiniowania kandydatów do rad nadzorczych dyplomy MBA uzyskane w Collegium Humanum nie będą uznawane przez Radę ds. spółek z udziałem Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych.

    Prof. Szukalski: Łódź i Poznań już są na etapie demograficznego zjazdu

    Prof. Piotr Szukalski, demograf z Uniwersytetu Łódzkiego w rozmowie z PAP o kondycji polskich miast i ich przyszłości demograficznej. 

    REKLAMA

    Wielkanoc 2024. Ile wolnego mają uczniowie na święta? Kiedy kolejne dni wolne?

    Wolne na święta. Wielkanocna przerwa w nauce zacznie się już od czwartku 28 marca. Uczniowie do zajęć wrócą 3 kwietnia. Kiedy będą następne dni wolne? 

    MEN: Powstał zespół ds. praw i obowiązków ucznia. Zespół będzie pracował nad powołaniem ogólnopolskiego rzecznika praw ucznia

    W Ministerstwie Edukacji Narodowej powołano zespół ekspercki ds. praw i obowiązków ucznia. Zespół będzie pracował nad zmianami ustawowymi dotyczącymi praw ucznia, a także powołania rzecznika praw ucznia.

    REKLAMA