W dniu 6 grudnia 2016 r. został przyjęty przez rząd projekt ustawy o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Chodzi m.in. o specjalistów w dziedzinach fizjoterapii, inżynierii medycznej, neurologopedii, psychologii klinicznej, epidemiologii. Ustawa nie dotyczy lekarzy, dentystów, pielęgniarek, czy położnych, bo te zawody mają odrębne regulacje prawne. Ustawa ta ma wejść w życie 1 marca 2017 roku, chociaż już od lipca 2016 r. nie ma podstawy prawnej do nabywania tytułów specjalistów w tych dziedzinach.
Na podstawie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych świadczeniobiorcy mają prawo do świadczeń opieki zdrowotnej, których celem jest zachowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i urazom, wczesne wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnacja oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie. Świadczeniobiorca ma między innymi prawo do leczenia szpitalnego, opieki psychiatrycznej, świadczeń wysokospecjalistycznych, rehabilitacji leczniczej, zaopatrzenia w wyroby medyczne czy leki.
Ustawa o systemie oświaty w art. 90g ust. 2 mówi, że stypendium za wyniki w nauce może być przyznane uczniowi, który uzyskał wysoką średnią ocen oraz co najmniej dobrą ocenę zachowania w okresie (semestrze) poprzedzającym okres (semestr), w którym przyznaje się to stypendium. Natomiast stypendium za osiągnięcia sportowe może być przyznane uczniowi, który uzyskał wysokie wyniki we współzawodnictwie sportowym na szczeblu co najmniej międzyszkolnym oraz co najmniej dobrą ocenę zachowania w okresie (semestrze) poprzedzającym okres (semestr), w którym przyznaje się to stypendium.
Przed przystąpieniem do opracowania projektu uchwały należy szczegółowo przeanalizować obecny kształt przepisów ustawy o systemie oświaty, szczególnie odnoszących się do zagadnień związanych z ustaleniem wysokości dotacji i regułami jej przekazywania oraz rozliczania. Projekt powinien uwzględniać, z punktu widzenia zakresu regulacji, istniejące i podlegające dotowaniu na terenie danej j.s.t., formy prowadzenia działalności oświatowej a także realną możliwość pojawienia się innych, dotychczas niewystępujących.