Podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest osoba fizyczna właśnie, a nie grupa takich osób, np. pracownicy, zleceniobiorcy itd. Dlatego aby wystąpiła możliwość opodatkowania przychodu, musi on zostać przypisany konkretnemu podatnikowi – pracownikowi. Jeśli nie ma możliwości przypisania przychodu, przychód nie wystąpi.
Polityka rachunkowości to bazowy, zbiorczy, wewnętrzny akt prawny, prejudycjalny dla całego systemu rachunkowości. Dotyczy ona m.in. sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym. m.in. zakładowego planu kont z wykazem kont księgi głównej, zasady klasyfikacji zdarzeń, zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych i ich powiązanie z kontami księgi głównej.
Na podstawie zasad wynikających z Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz. U. Nr 38,poz.207 z późn. zm.), paragraf 4410 obejmuje wydatki na podróże służbowe krajowe pracowników ponoszone zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ministra Pracy Polityki Socjalnej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. Nr 0, poz.167).