Niezabezpieczone, czy też z premedytacją otwarte dla zadowolenia klientów restauracji sieci wi-fi to fakt, który nikogo w dzisiejszych czasach już nie dziwi. Problem pojawia się jednak w momencie, gdy przez otwarte sieci wi-fi zostaje dokonane naruszenie prawa, a w związku z tym, kto za takie naruszenie powinien odpowiadać?
Nie da się określić, które projekty/obiekty architektoniczne powinny korzystać z ochrony prawnoautorskiej, a które uznać należy jedynie za obiekty szablonowe, którym ochrona prawnoautorska przysługiwać nie powinna. Każdy przypadek należałoby indywidualnie oceniać, biorąc pod uwagę zarówno formę, rozumianą jako sposób wyrażenia konkretnej koncepcji, oraz zastosowane rozwiązania funkcjonalne.
Czy jeśli drogę wyremontowano np. w 2010 r. (ułożenie nowej nawierzchni), a prace zostały przerwane ze względu na ograniczone środki finansowe, natomiast w następnych latach wykonywano dodatkowe prace modernizujące drogę, np. odtworzenie rowów, wykonanie chodników, wykonanie zatok przystankowych, to pozostałe prace wykonywane przy drogach można zaliczyć do wydatków strukturalnych?
W dniu 24 czerwca br. Naczelny Sąd Administracyjny podjął uchwałę, w której stwierdził, że w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług. W momencie publikacji pisemne uzasadnienie uchwały nie zostało jeszcze opublikowane, lecz z uzasadnienia ustnego uchwały wynika, że NSA uznał za prawidłowy argument o braku samodzielności w prowadzeniu działalności gospodarczej przez te jednostki.
Architektura ściśle związana jest z twórczą pracą ludzi, głównie działalnością architektów. Ta polega na projektowaniu obiektów budowlanych, które następnie mają zostać zrealizowane. Regułą jest, że obiekty te powstać mają w określonej przestrzeni, tzn. w konkretnym miejscu i pod tym kątem są projektowane. Twórcy nie ograniczają się do samego obiektu, ale organizują również przestrzeń w jego otoczeniu, aby jako całość spełniały stawiane przed nimi zadania.